Ayla.. İkinci defa gittiğim, savaşta annesini ve babasını kaybetmiş küçük bir kız ve son derece iyi niyetli,vatansever,babacan bir astsubayın hikayesini konu alıyor. İkinci defa gitmeme rağmen etkisinden henüz çıkamadığım bir film. Bütünüyle mükemmel bir konuya, oyuncu kadrosuna, ve iyi bir çekime sahip.
İzlerken ''insanlar neler yaşamış'' diyeceğiniz, geçmişe şöyle bir dönüp bakacağınız ve zamanın bu denli hızlı akışını en iyi şekilde gözler önüne seren bir filmdi Ayla.
Ayla'ya sadece bir film gözüyle bakmamamız gerekiyor bence. Halen yaşanan hikayemizi, bizi, bizle geçmiş kişi ve olaylarla son derece naif, dokunaklı, gurur verici bir şekilde anlatmış. Ayrıca arkadaşlığı, karşılıksız sevgiyi - ki sevgi de bu değil midir?, ve bir çok milli değerimizi de içinde barındıyor Ayla.
Unicef'in rakamlarına göre dünyada 28 milyon Ayla var. Kasım 2015 itibarıyla yaklaşık 2.2 milyon kişiyle Türkiye en fazla sayıda Suriyeli barındıran ülke.
Tıpkı Süleyman Astsubay gibi bu çocukların ellerinden tutalım. Bu kuşları ''iyileştirip,uçuralım.'' Hiç olmazsa bir nebze hoşgörü, biraz güler yüz... Belki de ihtiyacımız olan en temel ve önemli şey bunlardır.
Kesinlikle kalbinizi ısıtıcak bu filme gidin..
''Babalar evlatları için mücadele eder, onlara verdikleri sözler için yaşarlar...''
Etkileyici bir anlatım, teşekkürler
YanıtlaSil